By ogień pomyślności się palił
 By nigdy go nam nie odebrali
 Od nich nas broń Panie, który czuwasz tu
 By aniołowie Twoi pilnowali
 Byśmy fałszywych przyjaciół dostrzegali
 Od nich nas broń Panie, który czuwasz tu
                                 Sobota-VII Nie Kradnij



   Zaczęłam pisać bloga w maju, a miesiąc ten z dzieciństwa kojarzy mi się z kobietami (głównie babciami- moją również), które wieczorami spotykały się pod kapliczkami by śpiewem czcić Matkę Boską. My dzieci mieliśmy wtedy przerwę w szaleńczych zabawach i staliśmy gdzieś z boku, najczęściej podparci o swoje rowery i słuchaliśmy. To było coś jak śpiew w tle refrenu  kawałka  Soboty - VII przykazanie Nie Kradnij. Słuchaliśmy? Sama się zastanawiam to było raczej patrzenie na siebie i czekanie aż któraś zapomni tekst albo zgubi rytm i będzie śmiesznie. Jak to dzieci:)
    Babcie śpiewają do dziś, ale trochę się pozmieniało. Spotykają się ale bez wnucząt, które już nie rzucają zabawy i za nimi nie gonią, bo któremu dzieciakowi chciałoby się odłożyć swój tablet i iść pod kapliczkę, poza tym w tych czasach to pewnie obciach.
   Babcie też się zmieniły w okropne babki, które czekają tylko, aż ktoś koło nich przejdzie żeby mieć kogo obgadywać w drodze powrotnej do swych domów. O dziwo żadna jeszcze nie skręciła sobie karku oglądając się co chwila za kimś mijającym kapliczkę.
   W dzieciństwie wierzyłam, że babcie są takie dobre, modlące się a teraz gdy niestety dorosłam zastanawiam się czy one kiedyś były takie jak panie w teledysku u Soboty i dlatego
oceniają nas przez pryzmat swojej młodości  i po długości spódnicy?